XXXX-lecie Stowarzyszenia Rodzin Katolickich
18.04.1993 roku - to pamiętny dzień, kiedy to formalnie z inicjatywy Naszego śp. ks. proboszcza Józefa Lipskiego, zawiązało się nasze Stowarzyszenie, założone przez kilka zaproszonych przez niego rodzin. Rozpoczęło swoją działalność z wybranym Prezesem Krzysztofem Kosińskim. Plany i zapał były wielkie – siły olbrzymie, a środków wtedy było niewiele, trwała budowa Kościoła i żyliśmy dużo skromniej niż dziś. Rozpoczęliśmy za wskazaniem księdza Józefa od formacji, modlitwy, wspólnych spotkań, poznając siebie na wskroś. To dało nam siłę i charyzmat z góry, aby moc robić to, co czasami jest nie możliwe. Pielgrzymowanie stało się stałym elementem Naszej wspólnej Drogi. Jasna Góra – u Matki, raz w roku - od samego początku, liczne Pielgrzymki autokarowe, ale i te piesze – najważniejsze. Do Matki Bożej Bolesnej w Chełmnie, później do Mokrzańskiej w Kościele w Mokrem - która to - w tym roku także wyruszy, to stałe trasy. Prawdziwym charyzmatem Parafii, inicjatywą śp. ks. Józefa, który miał dla dzieci otwarte serce na oścież, jak i inicjatywą Stowarzyszenia, stały się organizowane Półkolonie dla dzieci z Osiedla. Przez wiele lat, corocznie – w naszych salkach, tak liczna grupa, nieraz ponad stu dzieci – przez dwa tygodnie zapominała o nudzie. Przychodząc nie tylko na zajęcia, ale i do Kościoła, poznawała lepiej Pana Boga, obcowała z nim. Świetlica dla dzieci, która powstała – była uwieńczeniem naszego wspólnego działania i służy do dzisiaj grupie kilkudziesięciu dzieci. Szereg podjętych inicjatyw modlitewnych i organizacyjnych przed laty, jest praktykowanych do dzisiaj, a to m. in. Parafialny Dzień Chorych, Nabożeństwo do Matki Bożej Fatimskiej każdego 13 dnia, Osiedlowa Droga Krzyżowa, to udział naszego Stowarzyszenia. Niektóre z nich stały się dzisiaj mniej uzasadnione, chociażby Wigilia dla osób samotnych jak i paczki na Boże Narodzenie, na co wpłynęła poprawa sytuacji ekonomicznej naszych rodzin. Odbywające się dość często dni skupienia, zarówno w okresie Adwentu, jak Wielkiego Postu, wpływały na nas, wzmacniając do działania dla dobra Kościoła. Bardzo miło wspominamy także chwile radości – radości nas wszystkich – bez wyjątku, organizowane wspólne zabawy i sylwestry w naszych Salkach, a także w restauracji Żak – u naszej Jadzi Koniecznej, która przyjmowała nas systematycznie, na wieczorze „Andrzejkowym” i zabawie „Śledzikowej”. Nad nimi oczywiście królują pierwsze ogniska przed naszym Kościołem i pieczone kiełbaski - w tym miejscu, gdzie dzisiaj na stałe przyjęliśmy Kardynała Stefana Wyszyńskiego w pięknym postumencie.
/Krzysztof Kosiński SRK/
